ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Μακρυγιάννης Βασίλειος

Ποιες ασθένειες θεραπεύει η Ομοιοπαθητική;

Η ομοιοπαθητική αντιμετωπίζει οξείες και χρόνιες νόσους, καλύπτοντας ένα ευρύτατο φάσμα της ανθρώπινης παθολογίας. Στην ομοιοπαθητική θεραπευτική κάθε αρρώστια αντιμετωπίζεται σαν μια τελείως ξεχωριστή περίπτωση. Δεν υπάρχουν αρρώστιες, αλλά άρρωστοι. Ο ανθρώπινος οργανισμός θεωρείται ενιαίο σύνολο, σώματος - συναισθήματος - διανόησης και όχι μεμονωμένα συμπτώματα. Συνεπώς, δεν έχει νόημα η ερώτηση «έχετε φάρμακο για την τάδε ασθένεια;» γιατί η κάθε περίπτωση στην Ομοιοπαθητική αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα και σχολαστικά.
Από ποιους εξασκείται η ομοιοπαθητική ιατρική;

Η Ομοιοπαθητική Ιατρική εξασκείται νόμιμα από ιατρούς, κατέχοντες επισήμως δίπλωμα Ιατρικής και άδεια εξάσκησης ιατρικού επαγγέλματος και μετέπειτα εκπαιδευμένους στην Ομοιοπαθητική. Αναφέρεται το παράδειγμα εξάσκησης Ομοιοπαθητικής στη Μ. Βρετανία, σε ένα σύστημα Υγείας λειτουργικό και αποδεκτό ως ένα από τα αρτιότερα παγκοσμίως. Εκεί, η εξάσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής υπόκειται στους νόμους του Υπουργείου Υγείας και είναι αναγνωρισμένη από τη Βουλή των Κοινοτήτων. Οι θεραπευτικές δαπάνες καλύπτονται από όλα ανεξαρτήτως τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ σε πέντε μεγάλα Ομοιοπαθητικά Νοσοκομεία και πολυάριθμες κλινικές δίδεται νοσοκομειακή περίθαλψη, καθώς και Ομοιοπαθητική εκπαίδευση. Στην Ελλάδα εκκρεμεί η καθιέρωση Ιατρικής Ομοιοπαθητικής ειδικότητας σε Πανεπιστημιακό και Νοσοκομειακό επίπεδο, ενώ ασκείται νόμιμα σε επίπεδο ιατρείου. Τα Ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι αναγνωρισμένα από τον Ε.Ο.Φ. και πριν την καθιέρωση της ενιαίας λίστας φαρμάκων, καλύπτονταν από τα περισσότερα ασφαλιστικά ταμεία. Πρόσφατες εργασίες των αρμοδίων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προχωρούν με γοργούς ρυθμούς για τη θεσμοθέτηση ενιαίου πλαισίου για όλες τις χώρες μέλη της Κοινότητας με σκοπό την εξάσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής σε όλα τα επίπεδα.
Τι είναι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;

Το ομοιοπαθητικό φάρμακο είναι ουσία φυσικής προέλευσης φυτικής, ορυκτής ή σπανιότερα ζωικής, που έχει αραιωθεί πάρα πολύ και έχει υποστεί ομοιοπαθητική δυναμοποίηση δηλ. το ομοιοπαθητικό διάλυμα κατά τη διαδικασία της αραίωσης του έχει υποστεί και μια σειρά από κρούσεις (δονήσεις). Αυτή είναι λοιπόν όλη η ιστορία. Έχουμε δηλ. ένα διάλυμα με απειροελάχιστη δόση ουσίας φυσικής προέλευσης που έχει υποστεί δονήσεις. Δεν είναι ούτε προσμίξεις χημικών φαρμακευτικών ουσιών, ούτε προσμίξεις μιγμάτων βοτάνων, ούτε τίποτε άλλο. Πρόκειται για μία απόλυτη φυσική κατεργασία μιας φυσικής ουσίας. Μέσω της διαδικασίας της δυναμοποίησης ακόμη και ουσίες που στη φυσική τους μορφή είναι δηλητηριώδεις όπως π.χ. συμβαίνει με ορισμένα φυτά, μετά την ομοιοπαθητική κατεργασία τους έχει απομακρυνθεί κάθε πιθανότητα τοξικής δράσης στον οργανισμό. Και αυτό δεν είναι μία απλή εικασία. Είναι παρατήρηση με ιστορία 200 χρόνων, είναι παρατήρηση που έγινε στα εκατομμύρια ασθενείς που ακολούθησαν ή ακολουθούν ομοιοπαθητική αγωγή.
Μήπως τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι επικίνδυνα;

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν είναι επικίνδυνα και δεν έχουν παρενέργειες. Στη χειρότερη περίπτωση είναι αδρανή, δηλαδή αν τυχόν δεν έχει γίνει σωστή διάγνωση και έχει δοθεί στον ασθενή φάρμακο όχι απόλυτα κατάλληλο, δεν θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα και θα απαιτηθεί νέα διάγνωση.

Ο λόγος που δεν έχουν παρενέργειες είναι ότι κατά την παρασκευή τους έχουν αραιωθεί σε τέτοιο βαθμό που είναι αδύνατο να επιδράσουν χημικά στον οργανισμό, όπως τα συνηθισμένα κλασικά φάρμακα. Αντίθετα, έχει ενεργοποιηθεί η θεραπευτική τους δράση. Γι' αυτό το λόγο ομοιοπαθητικά φάρμακα δίνονται και σε περιπτώσεις που τα κλασικά αντενδείκνυνται, όπως είναι η κύηση και η ηπατίτιδα.
Προκαλούν αντιδράσεις τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;

Ένα μικρό ποσοστό ασθενών, τις πρώτες ημέρες της αγωγής, πιθανόν να παρουσιάσει εντονότερα κάποιο από τα συμπτώματα που ήδη είχε, σε όρια τελείως ακίνδυνα για τον οργανισμό. Αυτό αποτελεί ένδειξη ισχυρή ότι έχει αρχίσει η ενδυνάμωση του οργανισμού, άρα και η θεραπεία του. Ωστόσο, μόνον ο ομοιοπαθητικός γιατρός είναι σε θέση να εκτιμήσει αν πρόκειται για τη θεραπευτική επιδείνωση ή κάτι άλλο, όπως π.χ. ένα τυχαίο κρυολόγημα, μια διάρροια από τροφική δηλητηρίαση κ.τ.λ., συνεπώς αυτόν και πρέπει να συμβουλεύονται σε κάθε περίπτωση οι ασθενείς.
Υποτροπιάζει ένας ασθενής μετά την ομοιοπαθητική θεραπεία;

Είναι δυνατόν ένας ασθενής μετά από μια επιτυχή ομοιοπαθητική θεραπεία κάποια στιγμή να υποτροπιάσει. Αυτό εξαρτάται:
α) από το πόσο υγιής είναι ο οργανισμός
β) από το είδος και τη χρονιότητα της αρρώστιας που είχε
γ) από τις ταλαιπωρίες, ψυχικές ή σωματικές, που έδρασαν επάνω του κατά το χρόνο που είναι βελτιωμένος από την αρχική του αρρώστια, και
δ) από το πόσο σωστά τηρεί τις συστάσεις του γιατρού μετά τη διακοπή των φαρμάκων
Οφείλει κανείς να διακόψει τη συμβατική φαρμακευτική αγωγή;

Τα Ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν έχουν αλληλεπιδράσεις με τα συμβατικά φάρμακα, δεδομένου ότι τα πρώτα δρουν σε βιοενεργειακό επίπεδο και τα δεύτερα σε βιοχημικό. Η απόφαση της διακοπής ή όχι των συμβατικών φαρμάκων, εξαρτάται από το θεραπευτικό όφελος του ασθενούς και συνιστά ευθύνη του ή των θεραπόντων ιατρών. Συχνά στην καθημερινή Ιατρική για αντιμετώπιση χρόνιων περιστατικών ακολουθείται επιτυχώς η παράλληλη θεραπεία. Αυτή αναθεωρείται στα πλαίσια παρακολούθησης και με βάση την πρόοδο της υγείας του ασθενούς. Η ταυτόχρονη χορήγηση συμβατικών και Ομοιοπαθητικών σκευασμάτων είναι τελείως ασφαλής.