23/01/2018 από Μακρυγιάννης Βασίλειος 0 Σχόλια
Η ιστορία της ομοιοπαθητικής στην Ελλάδα.
Η αρχή της ιστορίας της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στην Ελλάδα είναι συνυφασμένη με τα ονόματα των ιατρών Ιωάννη Πικραμένου, Ειρήνης Μπαχά, Σπύρου Γαρζώνη και του καθηγητού Γιώργου Βυθούλκα, ο οποίος εγκατέστησε, διαμόρφωσε και διέδωσε αυτή τη θεραπευτική μέθοδο.Μέχρι το 1966 ελάχιστοι ιατροί εξασκούν την Ομοιοπαθητική στη χώρα μας.
Η αρχή της ιστορίας της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στην Ελλάδα είναι συνυφασμένη με τα ονόματα των ιατρών Ιωάννη Πικραμένου, Ειρήνης Μπαχά, Σπύρου Γαρζώνη και του καθηγητού Γιώργου Βυθούλκα, ο οποίος εγκατέστησε, διαμόρφωσε και διέδωσε αυτή τη θεραπευτική μέθοδο.
Μέχρι το 1966 ελάχιστοι ιατροί εξασκούν την Ομοιοπαθητική στη χώρα μας. Ένας εξ αυτών ήταν και ο ιατρός Ι. Πικραμένος ο οποίος την άσκησε με μεγάλη επιτυχία και για αρκετές δεκαετίες μέχρι το θάνατό του. Η Ομοιοπαθητική αναβιώνει το 1966 με την επιστροφή στη χώρα μας του Γιώργου του Βυθούλκα, ο οποίος αφοσιώθηκε σε αυτήν, ολοκληρωτικά, μελετώντας και σπουδάζοντας νύκτα και ημέρα. Το 1965, στην Ελβετία, συναντάται με τη νεαρή τότε ιατρό (νευρολόγο - ψυχίατρο) Ειρήνη Μπαχά, η οποία έμελλε να παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στην εδραίωση και διάδοση της νέας αυτής θεραπευτικής στην Ελλάδα. Με την προτροπή του Γ. Βυθούλκα, φοιτά στη Σχολή της Ομοιοπαθητικής του Λονδίνου. Eπιστρέφει στην Ελλάδα, όπου και πάλι συναντάται με τον Γ. Βυθούλκα, όπου μέσα από ατέλειωτες δυσκολίες και αντιξοότητες αρχίζουν να εξετάζουν μαζί τους ασθενείς. Τα θεραπευτικά αποτελέσματα στέφονται με επιτυχία. Η φήμη τους μεγαλώνει καλπάζοντας. Μετά από δύο χρόνια περίπου, προκύπτει επιτακτικά η ανάγκη για οργανωμένη εμφάνιση και διάδοση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής.
Ο Γιώργος Βυθούλκας δημοσιεύει το πρώτο του βιβλίο "Ομοιοπαθητική Ιατρική, η επιστήμη του μέλλοντος". Γίνεται ανάρπαστο. Ταυτόχρονα η Ειρήνη Μπαχά προσεγγίζει τον παλιό Πανεπιστημιακό της Δάσκαλο, υφηγητή του Παν/μίου Αθηνών Σπύρο Γαρζώνη, που διακρινόταν για το ανήσυχο και προοδευτικό πνεύμα του. Η συνεργασία τους επιφέρει καταπληκτικά αποτελέσματα. Ασθενείς με χρόνια παθήματα θεραπεύονται. Η Ομοιοπαθητική πλέον αποκτά "τους πιστούς της" υποστηρικτές.
Το 1969 διοργανώνεται στην Αθήνα το 24ο Παγκόσμιο Συνέδριο της Διεθνούς Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής (ΙΜΗΙ) με τη συμμετοχή εκατοντάδων γιατρών από Ευρώπη και Αμερική, οι οποίοι μένουν κατάπληκτοι από τα επιστημονικά επιτεύγματα αυτής της μικρής ομάδας. Στα δύο επόμενα χρόνια προστίθενται στην ομάδα ο Διδάκτωρ στην ψυχιατρική Στέφανος Πατεράκης, ο οδοντίατρος Σκεύος Πικραμένος και ο φαρμακοποιός Παύλος Τζιβανίδης.
Οι ασθενείς που καταφεύγουν στην Ομοιοπαθητική πληθαίνουν. Οι νέοι γιατροί που θέλουν να ασχοληθούν με την Ομοιοπαθητική, πληθαίνουν. Το 1970 αρχίζει έντονη εκπαιδευτική δραστηριότητα. Το 1971 ιδρύεται το επιστημονικό σωματείο "Ελληνική Εταιρεία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής" (ΕΕΟΙ) μέλος της αντίστοιχης Διεθνούς (ΙΜΗΙ), με κύριο σκοπό την προώθηση και διάδοση της Ομοιοπαθητικής. Μέχρι και σήμερα μέλη της είναι όλοι σχεδόν οι Ομοιοπαθητικοί ιατροί της χώρας μας, ενώ έχει αναλάβει την εκπαίδευση των ιατρών στην ομοιοπαθητική μέσω του τετραετούς εκπαιδευτικού προγράμματος που έχει καταρτήσει. Έχει οργανώσει δύο Παγκόσμια και δεκατρία Πανελλήνια Ομοιοπαθητικά Συνέδρια και πολλές άλλες επιστημονικές εκδηλώσεις. Η ΕΕΟΙ είναι ταυτόχρονα και ο φορέας επικοινωνίας με τους Ιατρικούς Συλλόγους και τους Κρατικούς Φορείς.
Οι ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις για εκπαίδευση, οδηγούν τον Γ. Βυθούλκα να ιδρύσει το 1974 το Κέντρο Ομοιοπαθητικής Ιατρικής (ΚΟΙ), που λειτουργεί στο Παγκράτι, χώρο εκπαίδευσης και εφαρμογής της Ομοιοπαθητικής. Τα θεραπευτικά του αποτελέσματα, τον καθιστούν γνωστό σε παγκόσμια κλίμακα και γίνεται πόλος έλξης για Έλληνες και ξένους γιατρούς που θέλουν να εκπαιδευτούν στην Ομοιοπαθητική. Οι από τις ξένες χώρες αυτοί γιατροί, μεταλαμπαδεύουν την γνώση τους στον τόπο τους και έτσι η φήμη της Ελληνικής Ομοιοπαθητικής, λαμβάνει τεράστιες διαστάσεις.
Με την ευκαιρία του 34ου Παγκόσμιου Συνεδρίου στην Αθήνα, ο Γ. Βυθούλκας οργανώνει ένα μετεκπαιδευτικό σεμινάριο με μεγάλη επιτυχία. Έκτοτε, έρχονται δεκάδες και στη συνέχεια εκατοντάδες ξένοι γιατροί, να παρακολουθήσουν τα ετήσια Διεθνή Σεμινάρια του Γ. Βυθούλκα που διοργανώνονται αρχικά στην Αθήνα και στη συνέχεια στην Αλόννησο. Το εκπαιδευτικό του πρόγραμμα είναι πενταετές και σχεδόν όλοι οι γιατροί που σήμερα ασκούν την ομοιοπαθητική στην Ελλάδα έχουν εκπαιδευτεί σε αυτό. Δημιουργούνται στη συνέχεια, αντίστοιχες μονάδες και σε άλλα μέρη, από μέλη του ΚΟΙ, όπως το Κέντρο Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Θεσσαλονίκης, υπό την Δ/νση του γιατρού Βασίλη Φωτιάδη, το κέντρο της Βέροιας υπό του ιατρού Τσαμασλίδη και τα άλλα κέντρα στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Το 1980 εκδίδεται το δεύτερο βιβλίο του Γ. Βυθούλκα "The science of Homeopathy" το οποίο επανεκδίδεται πολύ σύντομα και μεταφράζεται ταυτόχρονα σε πολλές ξένες γλώσσες. Έκτοτε ξεκινάει ένας μαραθώνιος σεμιναρίων, μαθημάτων, διαλέξεων και εξέτασης διδακτικών περιπτώσεων, στην Ευρώπη και την Αμερική, δημιουργώντας, παράλληλα, παρόμοια Κέντρα με αυτό των Αθηνών. Επίσης, ιδρύει στην Καλιφόρνια τον Οργανισμό "The International Foundation of Promotion of Homeopathy" για την προώθηση της ομοιοπαθητικής. Η συνεισφορά του στην επιστημονική έρευνα είναι ασύλληπτη.
Η Ειρήνη Μπαχά μέχρι την τελευταία της αναπνοή (18.11.1985) προσέφερε ακούραστα στους ασθενείς της και τους μαθητές της.
Ο Σπύρος ο Γαρζώνης, μετά την επιτυχή Προεδρία του 43ου Παγκοσμίου Συνεδρίου της Διεθνούς Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, Μάιο 1988, παρέδωσε την σκυτάλη στους νεότερους.
Ο Σπύρος ο Γαρζώνης, μετά την επιτυχή Προεδρία του 43ου Παγκοσμίου Συνεδρίου της Διεθνούς Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, Μάιο 1988, παρέδωσε την σκυτάλη στους νεότερους.
Ο Γ. Βυθούλκας, έχει επίσης αποσυρθεί από τις περισσότερες εξωτερικές δραστηριότητές του και ζει στην Αλόννησο, όπου ίδρυσε τη "Διεθνή Ακαδημία Κλασσικής Ομοιοπαθητικής" έναν φορέα εκπαίδευσης διεθνούς φήμης, όπου εκατοντάδες ιατροί από όλο τον κόσμο εκπαιδεύονται στην Κλασσική Ομοιοπαθητική. Παράλληλα, επικεντρώθηκε στο πολύτιμο συγγραφικό του έργο, το οποίο διακόπτει ενίοτε προκειμένου να προσφέρει τις γνώσεις του με διαλέξεις/σεμινάρια που διοργανώνουν οι ανά το κόσμο μαθητές του.
Το 1999 σηματοδοτήθηκε από το "Συνέδριο Επιστημών Υγείας" που έλαβε χώρα στην Καβάλα και στη Θάσο, με τη σημαντικότατη συνεισφορά της Μακεδονικής Εταιρείας Ομοιοθεραπευτικής, που ιδρύθηκε από τον Αρίσταρχο Τσαμασλίδη, ο οποίος δίδαξε με ήθος και συνέπεια πολλούς Ιατρούς ιδιαίτερα από τη Βόρεια Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια αυτού του Συνεδρίου υπογράφηκε ένα Consensus από πλήθος Πανεπιστημιακών ιατρών και Διευθυντών Κλινικών σύμφωνα με το οποίο προτείνεται να αναγνωριστεί η Ομοιοπαθητική ως επιστημονικός κλάδος εξειδίκευσης της Ιατρικής, καθώς, επίσης, γίνεται αντιληπτή και εφικτή η επιστημονική συνεργασία κλασσικών και ομοιοπαθητικών ιατρών. Το Συνέδριο αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η αρχή της νεότερης εποχής άνθησης της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στην Ελλάδα. Τα χρόνια που ακολούθησαν χαρακτηρίστηκαν, αφενός από την αθρόα συμμετοχή νεότερων ιατρών με ικανές σπουδές στην κλασσική Ιατρικής στα εκπαιδευτικά προγράμματα της Ελληνικής Εταιρείας
Ομοιοπαθητικής Ιατρικής και της Διεθνούς Ακαδημίας Κλασσικής Ομοιοπαθητικής, αφετέρου από τη συνεχή επιτυχή παρουσία Ομοιοπαθητικών Ιατρών στα Ελληνικά Ιατρικά συνέδρια. Αποκορύφωμα αυτής της πολύπλευρης δραστηριότητας της Ομοιοπαθητικής κοινότητας στην Ελλάδα, ήταν η ενοποίηση των δύο αντίστοιχων εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε ένα και στη συνέχεια η υιοθέτηση πρόσφατα αυτού από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Είναι η πρώτη φορά που Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Ελλάδας αναγνωρίζει την αξία του εκπαιδευτικού έργου του Καθ. Γ. Βυθούλκα, ενώ παράλληλα συνεργάζεται με το σώμα των Ελλήνων Ομοιοπαθητικών ιατρών μέσω της Ε.Ε.Ο.Ι., με σκοπό την καθιέρωση ενός ενοποιημένου μεταπτυχιακού εκπαιδευτικού προγράμματος στην Ομοιοπαθητική για επαγγελματίες υγείας. Παράλληλα, βρίσκεται σε εξέλιξη μία συνεχής ερευνητική δραστηριότητα στον τομέα της βασικής και κλινικής έρευνας, σε συνεργασία με φορείς άλλων Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα εκπόνηση διδακτορικών διατριβών και διεξαγωγή μελετών σε Δημόσια Νοσοκομεία της χώρας.
Ομοιοπαθητικής Ιατρικής και της Διεθνούς Ακαδημίας Κλασσικής Ομοιοπαθητικής, αφετέρου από τη συνεχή επιτυχή παρουσία Ομοιοπαθητικών Ιατρών στα Ελληνικά Ιατρικά συνέδρια. Αποκορύφωμα αυτής της πολύπλευρης δραστηριότητας της Ομοιοπαθητικής κοινότητας στην Ελλάδα, ήταν η ενοποίηση των δύο αντίστοιχων εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε ένα και στη συνέχεια η υιοθέτηση πρόσφατα αυτού από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Είναι η πρώτη φορά που Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Ελλάδας αναγνωρίζει την αξία του εκπαιδευτικού έργου του Καθ. Γ. Βυθούλκα, ενώ παράλληλα συνεργάζεται με το σώμα των Ελλήνων Ομοιοπαθητικών ιατρών μέσω της Ε.Ε.Ο.Ι., με σκοπό την καθιέρωση ενός ενοποιημένου μεταπτυχιακού εκπαιδευτικού προγράμματος στην Ομοιοπαθητική για επαγγελματίες υγείας. Παράλληλα, βρίσκεται σε εξέλιξη μία συνεχής ερευνητική δραστηριότητα στον τομέα της βασικής και κλινικής έρευνας, σε συνεργασία με φορείς άλλων Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα εκπόνηση διδακτορικών διατριβών και διεξαγωγή μελετών σε Δημόσια Νοσοκομεία της χώρας.
Το παραπάνω άρθρο γράφτηκε από τον Ομοιοπαθητικό Ιατρό και Γ.Γ. Έρευνας Διεθνούς Ακαδημίας Κλασσικής Ομοιοπαθητικής, κύριο Σπύρο Α. Κυβέλλο. Δημοσιεύτηκε στο ΣΦΟΙ (Σύλλογος Φίλων Ομοιοπαθητικής Ιατρικής) το 2005.
Σχόλια